Ήταν λίγο πριν το μεσημεριανό της 13ης Σεπτεμβρίου 1922. Η δεσποινίς
Minnie Mills, κοσμήτορας του Αμερικανικού Κολεγιακού Θηλέων στην Σμύρνη,
κοίταξε έξω από το παράθυρο του γραφείου της και σοκαρίστηκε από το
θέαμα που αντίκρυσε. «Είδα με τα μάτια μου έναν Τούρκο αξιωματικό να
εισέρχεται σε ένα σπίτι με μικρούς τενεκέδες βενζίνη. Δευτερόλεπτα αργότερα, το κτίριο τυλίχθηκε στις φλόγες».
Η Μills ανησύχησε περισσότερο όταν και τα γειτονικά σπίτια έπιασαν φωτιά.
Καθώς η φωτιά μεταδιδόταν από κτίριο σε κτίριο, οι φλόγες άρχισαν να
ζυγώνουν και το Αμερικανικό Κολέγιο.
Η Μinnie Μills κοίταξε έξω από το παράθυρο και αντίκρυσε σκηνές βίας. Ο άτακτος στρατός των Τούρκων επέδραμε στον Αρμένικο μαχαλά και δολοφονούσε τους κατοίκους.
«Είδαμε πολλοί να σκοτώνονται ομοίως μπροστά στα παράθυρά μας και μπροστά στο κατώφλι του Ινστιτούτου. Τα πτώματα κείτονταν στους δρόμους για μία, δύο ημέρες και συχνά ήταν ακρωτηριασμένα». Σε κάθε γωνία έβλεπε «ακρωτηριασμένα πτώματα και οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από άγριους Τσέτες (άτακτο τουρκικό στρατό) φορτωμένους με λάφυρα». Επίσης παρατήρησε μικρές φωτιές να ξεσπούν στα κοντινά σπίτια. Επειδή φοβόταν για την ασφάλεια του Κολεγίου, ζήτησε από τους Τούρκους πυροσβέστες να προστατεύσουν τα κτίρια. «Αλλά εκείνοι αρνήθηκαν», όπως έγραψε.
Στις 13 Σεπτεμβρίου, η πυρκαγιά πήρε μία παράξενη τροπή. «Είδα έναν Τούρκο αξιωματικό ένστολο να βγαίνει από ένα σπίτι, κρατώντας τενεκέδες με πετρέλαιο τους οποίους τοποθέτησε στις εξωτερικές σκάλες ενός άλλου σπιτιού». Με ραγδαία διαδοχή, το ένα σπίτι μετά το άλλο τυλίχθηκαν στις φλόγες. Το πρωταρχικό καθήκον της δεσποινίδος Μills ήταν να προστατεύσει το Κολέγιο. Έδωσε οδηγίες στους πρόσφυγες να ψεκάσουν τις σκεπές και τους τοίχους με νερό. Αλλά εξαναγκάσθηκαν να σταματήσουν όταν οι Τούρκοι στρατιώτες στους δρόμους, απειλούσαν να τους σκοτώσουν εάν συνέχιζαν.
«Η άγρια σφαγή από τους στρατιώτες και αξιωματικούς του τακτικού τουρκικού στρατού ήταν μία από τις πιο εξευτελιστικές περιστάσεις της σύγχρονης Ιστορίας», έγραψε η Δεσποινίς Minnie Mills, κοσμήτορας του Αμερικανικού Κολεγιακού Θηλέων στην Σμύρνη.
Πηγή: www.makeleio.gr
Η Μinnie Μills κοίταξε έξω από το παράθυρο και αντίκρυσε σκηνές βίας. Ο άτακτος στρατός των Τούρκων επέδραμε στον Αρμένικο μαχαλά και δολοφονούσε τους κατοίκους.
«Είδαμε πολλοί να σκοτώνονται ομοίως μπροστά στα παράθυρά μας και μπροστά στο κατώφλι του Ινστιτούτου. Τα πτώματα κείτονταν στους δρόμους για μία, δύο ημέρες και συχνά ήταν ακρωτηριασμένα». Σε κάθε γωνία έβλεπε «ακρωτηριασμένα πτώματα και οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από άγριους Τσέτες (άτακτο τουρκικό στρατό) φορτωμένους με λάφυρα». Επίσης παρατήρησε μικρές φωτιές να ξεσπούν στα κοντινά σπίτια. Επειδή φοβόταν για την ασφάλεια του Κολεγίου, ζήτησε από τους Τούρκους πυροσβέστες να προστατεύσουν τα κτίρια. «Αλλά εκείνοι αρνήθηκαν», όπως έγραψε.
Στις 13 Σεπτεμβρίου, η πυρκαγιά πήρε μία παράξενη τροπή. «Είδα έναν Τούρκο αξιωματικό ένστολο να βγαίνει από ένα σπίτι, κρατώντας τενεκέδες με πετρέλαιο τους οποίους τοποθέτησε στις εξωτερικές σκάλες ενός άλλου σπιτιού». Με ραγδαία διαδοχή, το ένα σπίτι μετά το άλλο τυλίχθηκαν στις φλόγες. Το πρωταρχικό καθήκον της δεσποινίδος Μills ήταν να προστατεύσει το Κολέγιο. Έδωσε οδηγίες στους πρόσφυγες να ψεκάσουν τις σκεπές και τους τοίχους με νερό. Αλλά εξαναγκάσθηκαν να σταματήσουν όταν οι Τούρκοι στρατιώτες στους δρόμους, απειλούσαν να τους σκοτώσουν εάν συνέχιζαν.
«Η άγρια σφαγή από τους στρατιώτες και αξιωματικούς του τακτικού τουρκικού στρατού ήταν μία από τις πιο εξευτελιστικές περιστάσεις της σύγχρονης Ιστορίας», έγραψε η Δεσποινίς Minnie Mills, κοσμήτορας του Αμερικανικού Κολεγιακού Θηλέων στην Σμύρνη.
Πηγή: www.makeleio.gr
